فاطمه(س) بی نشان

بسم الله الرحمن الرحیم

خیلی با هم دوست بودیم . گفتند :<چون توی عملیات احتمال داره برای یکی از

شما اتفاقی بیفته ،صلاح نیست باهم باشید چون دیگه نمی تونید بجنگید.> قبول کردیم

او به کردان یونس (ع) رفت ومن هم در گردان امام حسین (ع) ماندم . چند روز به عملیات مانده بود که برای وداع آخر سراغ

آمد .اما من در گردان نبودم . ندیدمش.برایم پیغام گذاشته بود که این <عملیات آخر منه > به سراغش رفتم .گفتند

جلو رفته است . به منطقه رفتیم . سراغش را گرفتم . گفتند برای عملیات رفتند . بعد از عملیات به تعاون رفتیم .

یک فیلم از تلویزیون عراق گرفته بودند . گفتند بیایید ببینید ،شاید بتوانید بچه های گردان راشناسایی کنید تا به خانواده شان

خبر دهیم . حسن را آنجا دیدم ، کنار آب اروند خیلی آرام روی خاک افتاده بود .عراقی ها داشتند کنار جنازه

پاکش می رقصیدند . پس از چند سال ،بچه ها جنازه اش را در تفحص پیدا کردند .سرنداشت .یک مشت

استخوان بود .

کتاب تفحص خاطراتی از محمد احمدیان

برای شادی روح شهیدان صلوات