به نام خدا
داخل بیمارستان با پسر همسایه روبروشدند که ناسزا می گفت. بند دل مادر پاره شد و رو به همسر و فرزندش گفت: به گمانم دیگر روی رضا را نمی بینم.
خبرگزاری دفاع مقدس: کوچه پس کوچه های عاشقی را پیمودیم به خیابان هرمزان (خیابانی که قبل پیروزی انقلاب به نام شاه ملعون نام گذاری شده بود) واقع در سی متری جی رسیدیم. در راه رسیدن به مقصد کوچه های متعدد را پشت سر گذاشتیم هر کدام به نام یک شهید نامگذاری شده بود. خودمان را در کوچه شهید فرجی دیدیم زنگ خانه را به صدا درآوردیم.
در باز شد صدای همهمه می آمد حس غریبی می گفت خانواده دور هم جمع شده اند تا خاطرات شهدایشان را مانند دانه تسبیح بر روی یک نخ سوار کنند و برایمان بگویند تا مبادا مطلبی ناگفته باقی بماند. به جمع خانوادگی آنها پیوستیم با مادر شهیدان رضا و حسین فرجی برزگر هم کلام شدیم تا برایمان از چگونگی پرپر شدن غنچه های زندگیش بگوید. گلشن عزیزی به کتابخانه قلبش رجوع کرد. بدون معطلی دو کتابچه از قفسه های آن بیرون آورد. هیچ غباری روی آن وجود نداشت. احساس می کردی همین حالا آن را در قفسه قرار داده است. کتابچه اول را گشود نامش رضا بود، بعد نگاهی به کتابچه دوم انداخت هر دو را محکم در دستانش فشرد. کتابچه ها را بست و به تفکیک از بر برایمان مطالب آن را خواند.
آخرین هدیه
برگ اول: صبح روز جمعه سیاه 17شهریور رضا از خواب بیدار و بر سر سفره صبحانه حاضر شد. رو به مادر سراغ خواهر کوچک خود را گرفت . دلش می خواست آخرین صبحانه زندگیش را دسته جمعی بخورد. محبوبه سه ساله از خواب بیدار شد بر روی پای رضانشست رضا لقمه می گرفت و در دهانش می گذاشت و محبوبه هم با هدیه ای که برادر از شب قبل برایش خریده بود بازی می کرد. وقت خداحافظی فرا رسید رضا لباس نو به تن کرد. گواهینامه رانندگی خود را که بوی تازگی می داد به مادر سپرد و گفت می ترسم در جیب لباسم تا بخورد و یا کثیف شود. رضا رفت و مادر پشت سرش چنین دعا کرد پروردگارا اگر بنا بر این است که فرزندم به خانه برنگردد گاز خانه بترکد تا من هم بمیرم من تاب شنیدن خبر شهادت فرزندم را ندارم. وقت ظهر بود که خبر زخمی شدن او را برای مادر آوردند. گلشن هراسان به محل کار همسر خود رفت و دسته جمعی به بیمارستان سینا رفتند.
اموالی که به سرقت رفت!
برگ دوم: در داخل بیمارستان با پسر همسایه روبروشدند که ناسزا می گفت. بند دل مادر پاره شد و رو به همسر و فرزندش گفت به گمانم دیگر روی رضا را نمی بینم. در این حین گارد ویژه با تانک به حیاط و ماموران ساواک به داخل بیمارستان آمدند مردم که متوجه حضور آنها شده بودند خانواده قربانیان را سوار ماشین خود می کردند و با خود می بردند تا مبادا بلایی بر سرشان بیاید. از معرکه کار زار دور شدند آدرس محل سکونت را به راننده گفتند و با دلی پر غصه به خانه برگشتند. به محض ورود متوجه شدیم که کتابخانه شخصی رضا شکسته شده و به هم ریخته است. پسر عمه رضا که محرم اسرارش بود پس از شنیدن خبر شهادتش به خانه آنها رفته و نوارهای صوت امام (ره) به همراه اعلامیه و رساله امام(ره) را به مکان امن منتقل کرده بود. گلشن پس از شنیدن این خبر دلش آرام شد. سکوت اختیار کرد. به آنها خبر دادند فردا صبح می توانید جنازه فرزندتان را تحویل بگیرید . آنها پول تیر فرزند شهیدمان را می خواستند خدا می داند پرداخت این 500 تومان دردناک تر از شهادت فرزندم بود.
برچسبی که بر پیشانی چسبید!
برگ سوم: صبح روز شنبه 18 شهریور خانواده برای تحویل جنازه به بیمارستان رفتند اما متوجه شدند ساواک ساعت سه صبح جنازه ها را به مکان نامعلوم برده است. مادر تاب از کف داد. دست به آسمان بلند کرد و ازخدا خواست، تا بتواند جنازه فرزندش را به خاک بسپارد. به خانه برگشتند چند دقیقه نگذشته بود زنگ خانه به صدا درآمد. خانم همسایه پشت در بود و به گلشن خانم گفت شوهرم گفته صبر کنید اگر بتوانم جنازه را برایتان پیدامی کنم. لحظه ها سنگین و سنگین تر از قبل می گذشت دوباره در خانه به صدا در آمد خبر آوردند جنازه پیدا شد. به ما گفتند فقط یک ماشین به همراه 5 نفر از اقوام درجه یک می تواند بیاید ما هم به بهشت زهرا رفتیم. همه جا پر از نیروی ساواک بود. تانکها آماده شلیک کردن به مادران و پدران داغدار بودند چون ما برچسب خانواده خرابکاران را بر پیشانی داشتیم.
مراسم ترحیمی که برگزار نشد
برگ چهارم: جلوی درغسالخانه شخصی آمد و رو به پدر رضا گفت آیا دل دارید جنازه فرزندتان را ببینید پدر با رضایت کامل گفت آری، داخل غسالخانه شدند. ماشینی آمد و جنازه ها را خالی کرد و رفت در غسالخانه بسته شد. پدر و پسر به دنبال گمشده خود می گشتند. رضا زیر آوار جنازه ها مانده بود. بدنش را بیرون کشیدند. شکمش پاره پاره شد بود. برانکارد آوردند و جنازه رضا به بیرون منتقل شد. 5نفری او را به خاک سپردیم . وقت ظهر به خانه رسیدیم همه اقوام دور هم جمع شده بودند تا به ما سرسلامتی بگویند وقت ناهار زنگ خانه به صدا درآمد ماموران ساواک سراغ پدر خانواده را گرفتند او به همراه پدر یکی از شهیدان منطقه به کلانتری محل رفت تعهد داد که برای رضا مراسم ترحیم برگزار نشود. اگر مراسم روضه ای هم برپا می شود کلام سیاسی در آن رد و بدل نشود.
ویژگی های ناب
گلشن خانم به اینجا که رسید فصل جدید کتاب رضا را گشود و از خصوصیات اخلاقی او اینچنین گفت:
رضا زحمتکش بود.
به کم قناعت می کرد.
وقت شهادت تنها دو دست لباس داشت.
از اسراف به دور بود.
کا را عار نمی دانست.
همواره خرج تحصیلش را خود تامین می کرد.
در هنگام خوردن غذا ایراد نمی گرفت.
بیشتر سکوت اختیار می کرد تا کلامی بگوید.
به ورزش بوکس علاقه داشت.
وفادار به آرمان های امام(ره) بود.
در قطعه ای دفن شد که امام (ره) پس از ورودش به میهن به آنجا رفت.
بیوگرافی شهید
نام و نام خانوادگی: رضا فرجی برزگر
تاریخ تولد: 1338
تاریخ شهادت:17/6/57
محل خاکسپار: قطعه 17 بهشت زهرا
محل شهادت: میدان ژاله
گلشن خانم کتابچه رضا را بست. در قفسه قلبش گذاشت. کتابچه حسین را به دست گرفت و رو به عکس حسین برگ برگ کتاب را از بر خواند.
نگارنده : fatehan1
