فاطمه(س) بی نشان

بسم الله الرحمن الرحیم

خیلی با هم دوست بودیم . گفتند :<چون توی عملیات احتمال داره برای یکی از

شما اتفاقی بیفته ،صلاح نیست باهم باشید چون دیگه نمی تونید بجنگید.> قبول کردیم

او به کردان یونس (ع) رفت ومن هم در گردان امام حسین (ع) ماندم . چند روز به عملیات مانده بود که برای وداع آخر سراغ

آمد .اما من در گردان نبودم . ندیدمش.برایم پیغام گذاشته بود که این <عملیات آخر منه > به سراغش رفتم .گفتند

جلو رفته است . به منطقه رفتیم . سراغش را گرفتم . گفتند برای عملیات رفتند . بعد از عملیات به تعاون رفتیم .

یک فیلم از تلویزیون عراق گرفته بودند . گفتند بیایید ببینید ،شاید بتوانید بچه های گردان راشناسایی کنید تا به خانواده شان

خبر دهیم . حسن را آنجا دیدم ، کنار آب اروند خیلی آرام روی خاک افتاده بود .عراقی ها داشتند کنار جنازه

پاکش می رقصیدند . پس از چند سال ،بچه ها جنازه اش را در تفحص پیدا کردند .سرنداشت .یک مشت

استخوان بود .

کتاب تفحص خاطراتی از محمد احمدیان

برای شادی روح شهیدان صلوات

سم الله الرحمن ارحیم

از صبح تا ظهر ،هفت شهید کشف شد. رمز حرکت آن روز امام رضا (ع) بود،

یا امام هشتم . حتما شهیدی دیگری نیز کشف می شود ،اما خبری نشد . خبر رسید امام جماعت

مسجد امام جعفر الصادق (ع) در شهر العماره عراق ،نزدیک به صدوپنجاه پیکر را آورده

است . به ما تحویل دهد. موجی از شادی در بین بچه ها حاکم شد . سرقرار رفتیم .

اجساد داخل یک کانتینر بود . یکی یکی آنها را از ماشین پیاده کردیم ، اما همه

اجساد عراقی بود که خودمان کشف کرده و تحویلشان داده بودیم وآنها هم اجساد را مخفی کرده

بودند و به خانواده هایشان تحویل نداده بودند 

ازبین آن همه جسد عراقی ،پیکر یک شهید کشف شد باهفت شهید کشف شده

صبح ،شد هشت شهید .جالب بود ،اما ازآن جلب تر نوشته پشت لباس آن شهید بود <یامن معین الضعفا>منبغ:

کتاب تفحص خاطراتی از محمد احمدیان

برای شادی روح شهیدان صلوات

بسم الله الرحمن الرحیم

دنبال چند شهید می گشتند که نشانی تقریبی محل شهادتشان را داشتند . چند بار به آنجا رفته

بودند اما دست خالی برگشته بودند . به من گفتند شما هم با ما بیا شاید قدمت خیر باشد .

منطقه کاملا رملی بود. کمی گشتیم اما چیزی پیدا نکردیم . باد ملایمی می وزید .

کم کم وزش باد شدت گرفت . خودمان را به درختی که نزدیکمان بود رساندیم تا در امان باشیم

وزش باد که کم شد بلند شدیم وبه اطرافمان نگاه کردیم . چیزی که پیش از وزش بباد زیر رملها مدفون بود.

نظرمان را به خود جلب کرد . به طرفش دویدیم .پیکر مطهر همان شهدایی بود که در جستجویشان بودیم.

نقل از شهید علی رضا غلامی ،مسئول تفحص لشکر امام حسین(ع)

منبغ: کتاب تفحص خاطراتی از محمد احمدیان

برای شادی روح شهیدان صلوات