فاطمه(س) بی نشان

بسم الله الرحمن الرحیم

علی صادقی، جانباز 50 درصد دوران دفاع مقدس و مسئول بسیج هنرمندان شهرستان استهبان در خصوص حال و هوای ایام محرم و صفر در جبهه های نبرد به «نسیم» گفت: در واقع تمامی شب های عملیات ها برای رزمندگان دوران دفاع مقدس به نوعی شب عاشورا تلقی می‌شود زیرا قرائت دعای زیارت عاشورا و عزاداری و نوحه سرایی برای سید و سالار شهیدان به امری جداناپذیر ساعاتی نزدیک به عملیات ها تبدیل شده بود.

وی ادامه داد: شب‌های عملیاتی که در دوران دفاع مقدس مصادف می‌شد با ماه های محرم و صفر شاهد انجام رسم و رسومات خاص و در عین حال زیبایی از سوی رزمندگان بودیم.

وی در ادامه خاطرنشان کرد: حنا گذاشتن روی دست رزمندگان و عطر افشانی رزمندگان از رسم های رایج شب های عملیات در ماه های محرم و صفر بود.

وی در تبیین اینگونه اقدامات گفت: رزمندگان در شب های عملیات با این طرز تفکر که در صورت شهید شدن، آرزوی زیارت حرم امام حسین (ع) و حرم حضرت ابوالفضل(ع) آنان برآورده خواهد شد می خواستند با رویی گشاده و منظم به زیارت بروند و به همین خاطر حناگذاشتن به روی دست و خوشبو کردن خودشان با عطر از اقدامات رایج آن مواقه به حساب می‌آمد.

صادقی در ادامه تصریح کرد: به واقع حال و هوای عاشورایی جبهه‌های در ماه های محرم و صفر شور خاص دیگر به خود می‌گرفت زیرا از یک سو بچه ها در عملیات های جنوب کشور به چندصد کیلومتری و گاهی به ده ها کیلومتری کربلای معلی می‌رسیدند و از سوی شوق فراوان برای مبارزه جانانه و به شهادت ترسیدن این فضا را خاص جلوه می داد اما باید اعتراف کرد وصف دقیق آن شور و حال رزمندگان به هیچ عنوان توصیف پذیر نیست.

وی گفت: از سویی رزمندگان دوران دفاع مقدس همگی به عشق دیدن بین‌الحرمین و شهید شدن به جبهه ها آمده بودند و عزاداری در جبهه‌ها برای این دسته شور و حال دیگری داشت.

وی در پایان گفت: در خصوص حال و هوای عزادری در شب ‌ای محرم و صفر باید به این نکته هم اذعان کرد، که همه عزاداران در حین عزاداری خود می گفتند خدایا ما را با شهدای عاشورا، امام حسین(ع) و حضرت عباس(ع) محشور کن.

منبع: سایت فاتحان

برای شادی روح شهیدان صلوات