گزيده ای از وصيت نامه شهيد ذوالفقار مهرانی
شما پدرها و مادرهای شهيدان، افتخار اين مملكت و ملت هستيد .
بسم ربّ الشّهداء والصّدّيقين
من مات بلا وصية مات ميتة الجاهليه
رسول اكرم (صل الله علیه و آله و سلم) می فرمايند: كسی كه بدون وصيت بميرد مثل زمان جاهليت مرده است.
بعد از شهادت به يگانگی خدا، نبوت و رسالت انبيا عليهم السلام و امامت ائمه دوازده گانه و ايمان بدانچه مؤمنين ايمان دارند، وصيت و پيامم به ملت ايران اين است كه بدانند انقلاب همچنان می خروشد [و] تا انقلاب حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) پيش خواهد رفت و عقلاً اين معنا را درك كرد هام. در شكوفايی اقتصاد مملكت كوشا بوده از حمايت رهبر عزيز كه مايه افتخار ملت است دست بر نداريد.
خدمت پدر بزرگوارم دعا و سلام زيادی می رسانم اميدوارم كه خيلی خوب باشيد]و[ شما ای مادر عزيز، حق بسيار زيادی به گردن ما داريد كه ما هيچ وقت نخواهيم توانست آن را جبران نماییم، خدای ناكرده ناراحت نباشيد كه پسرم در جبهه است. سربلند و خوشحال باش و افتخاركن، اگر پسرت شهيد شد، گريه كم كن ولی با محتوی، همچنين شما ای خواهرانم، اينچنين باشيد. به همسرم بگو ييد كه من چيزی را كه می خواستم و هميشه آرزويش را داشتم و هميشه وقت شماری میك‌ردم كه كی به اين دانشگاه (جبهه) برخواهم گشت به كمك تو به آرزويم رسيدم.
ما رزمندگان اسلام هر سختی را به خودمان راه می دهيم و از جنگ دست برنخواهيم داشت. من افتخار می كنم كه در اين عصر و زمان قرار گرفتم كه جنگ است و شهادت، من بنده پرگناه خدا هستم و از خدای خود می خواهم كه درِ رحمت خودش را به روی من باز كند. ما مديون خون شهدای بسيار زيادی [هستیم] .
شما پدرها و مادرهای شهيدان، افتخار اين مملكت و ملت هستيد .
جنگ ]ما[ رودررو با آمر كيا است و ما تا [آخرین] قطره خونی كه در بدن داريم نخواهيم گذاشت كه آمر كيا و شوروی پايشان را از گليم شان درازتركنند، پاهايشان را قطع میك‌نيم، نه من بلكه خدای بزرگ و ايمان رزمندگان اسلام. منتظر دستور هستيم که تا كربلا پيش برويم. ان شاءاله.
