فاطمه(س) بی نشان

به نام خدا

در دوران دفاع مقدس هر کس فراخور توانایی و امکانات خود به امر پشتیبانی از نیروها می پرداخت و در این زمینه سن و سال و جنسیت مطرح نبود. روایت زیر مشارکت گروه های مختلف را بازگو می کند.

خانه‌های زیادی در پیشوا شده بودند پایگاه فعالیت زنان، علاوه بر این خانه‌ها مساجد، حسینیه‌ها، زینبیه‌ها هم در محلات مختلف فعال بودند.

برخی از این پایگاه‌ها حضور چشم‌گیر‌تری داشته و فعالیتشان گسترده‌تر بود. مثل خانه خانم منصوره جنیدی، مادر شهید محسن سیلسپور تو محله شیرازی‌ها، خانه خانم مهابادی (سکینه غایبی) تو محله سرسبز پل حاجی، خانه خانم عذرا حصاری مادر شهید عباس تاجیک و یا منزل خود حاج هادی که همسرش برای آنکه از شوهرش عقب نیفتد، خانه‌اش را کرده بود پایگاه تدارکات جنگ.

قسمتی از حیاط خانه حاج هادی باغ بود و قسمت دیگر زمین کشاورزی. محصولات هر دو ارسال می‌شد به جبهه. هماهنگی و تقسیم کار بین این مراکز به وسیله یک نفر انجام می‌شد.

شخصی بود به نام خانم اقدس خابوری معروف به اقدس ماما. خدا بیامرزدش.

قدیما که امکانات بیمارستانی و زایشگاهی در شهرستان وجود نداشت، اقدس ماما زحمت به دنیا آوردن بچه‌ها را می‌کشید، به همین خاطر به این نام شهرت یافته بود. ایشان مسئول بخش زنان ستاد پشتیبانی جنگ پیشوا بود. یک جایی خشکبار بسته‌بندی می‌شد، جای دیگر نان، یک جایی ترشی می‌انداختند، جای دیگر مربا می‌پختند، یک جایی شستشو می‌کردند، جای دیگر دوخت و دوز، یک جایی میوه جمع‌آوری می‌شد، جای دیگر غلات و … خلاصه هر پایگاهی به فراخور توان و امکاناتش کاری انجام داد.

در برخی مکان‌ها مثل خانه شهید سیلسپور، خانه خود حاج هادی و خانه خانم مهابادی که ظرفیت و امکانات بیشتری بود، کارهای متنوع‌تری انجام می‌شد. به هر حال اقدس ماما اولین کسی بود که ما با آن در ارتباط بودیم.

او از طریق ستاد پشتیبانی جنگ پیشوا اعلام نیاز جبهه‌ها را می‌گرفت و در بخش زنان با هماهنگی بین این پایگاه‌ها با کمک مردم همیشه در صحنه، به رفع نیازها می‌پرداخت.

مسئولیت ستاد پشتیبانی جنگ پیشوا با حاج شیخ عباس قمی بود و عمو یحیی گتمیری، جعفر شاکری و حسین سیلسپور هم بودند.

ما از جبهه با ایشان تماس می‌گرفتیم. نیازهایمان را می‌گفتیم و این بزرگواران به کمک هم و افرادی چون اقدس ماما در اسرع وقت به رفع احتیاجات ما همت می‌گماردند.

راوی: حاج عباس جنیدی

منبع : فارس