فاطمه(س) بی نشان

بسم الله الرحمن الرحیم

خیلی ساکت و مظلوم بود. خیلی هم نظم داشت،
هر وقت از مدرسه می­‌آمد خانه، اولین کاری که می­‌کرد پله­‌ها را تمیز می­‌کرد و کفش­‌ها را دستمال می­‌کشید،
بعد دست­‌هایش را می­‌شست و جلوی آفتاب خشک می‌کرد.
بسیار کمک حال من بود طوری که وقتی مهمان می‌آمد لذت می­‌بردم از اینکه همه چیز یکدست و سفره منظم چیده شده.
خودش غذا نمی­­‌خورد تا مهمان‌ها غذایشان تمام شود».
راوی :مادر شهید

منبع:ابر و باد
خاطرات شهدا - زندگینامه شهدا - وصیتنامه شهدا 

برای شادی روح شهیدان صلوات

بسم رب الشهدا والصدیقین
خدایا ! حمد و ستایش از آن توست که عزّت و ذلّت به دست توست..خدایا ! همیشه با نعمت های بیشمارت مرا شرمنده کرده ای و من نمی توانم شکر آن ها را به جا آورم، نعمت هستی، نعمت پدر ومادر خوب، سلامتی، خانواده و همسر خوب، نعمت ولایت امیرالمومنین علی علیه السلام که همیشه قبل نمازهایم آن را یادآور می شوم و شکرگذار تو هستم.

نعمت خدمت در سپاه و پوشیدن لباس رزمندگانی که ستاره های آسمان شهادت هستند ونعمت های بیشمار دیگر… خدایا ! می دانم که شهادت گنج ارزشمندی است و نعمت والایی که مخصوص بندگان مخلص وعاشق توست… می دانم که شهادت هنر مردان خداست، می دانم که شهادت ورود در حرم امن الهی است و…

می دانم که من لیاقت داشتن این نعمت را ندارم!اما خدایا! می دانم که گفتی بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را می دانم که از مولا و سرور باید چیز های بزرگ خواست، می دانم که رهبرم امام خامنه ای(مدظله العالی) فرمود: اگر می خواهید خدمتتان اجر داشته باشد، برای خدا کار کنید و جهاد با نفس داشته باشید و از خدا طلب شهادت کنید؛ می دانم به قول شهید آوینی کسی که شهید نشود باید برود و بمیرد! پس خدایا به شهدای عزیزت قسم و به حسین(ع) سیدالشهدا قسم؛ مرگ مرا هم شهادت در پای رکاب امام زمان (عج) قرار بده و مرا از این نعمت بهرمند ساز و مرا عزیز گردان.

منبع:ابر و باد
خاطرات شهدا - زندگینامه شهدا - وصیتنامه شهدا 

برای شادی روح شهیدان صلوات

بسم الله الرحمن الرحیم

وقتی محسن [شهید محسن خسروی] در والفجر8 شهید شد و پیکرش در منطقه ماند، ابراهیم خیلی بی تابی می کرد و به شدت اشک می ریخت. از آن به بعد هر وقت عملیاتی می شد، برای اینکه پیمانش را با محسن ادامه دهد، هنگامه عملیات، پلاک و کلیه وسایل شناسایی خود را بیرون می انداخت تا در صورت شهادت پیکرش شناسایی نشود و همچون محسن گمنام باشد.
کربلای پنج هم همین کار را کرد، اما پس از شهادت همرزمانش پیکر او را شناسایی کردند و به معراج شهدا فرستادند.
چند روز قبل از شهادت به یک از دوستانش گفت: «خیلی دلم پر می زند برای امام رضا(ع)، دوست دارم بروم زیارت امام رضا(ع).»
بعد از شهادت، جنازه ابراهیم اشتباهاً توسط تعاون به سمت مشهد رفت و طبق رسم مشهدی ها دور حرم طواف داده شد. آنجا یکی از بچه های لشکر از روی اسم تابوت، متوجه قضیه شده بود. خبر داد، به این ترتیب پیکر ابراهیم پس از زیارت امام رضا(ع) به شیراز بعد هم به کازرون منتقل شد!

منبع:ابر و باد
خاطرات شهدا - زندگینامه شهدا - وصیتنامه شهدا

برای شادی روح شهیدان  صلوات