فاطمه(س) بی نشان

روهبان قدرت‌الله بهاری فرمانده چریکی ارتش و اباصلت بیات عکاس دفاع مقدس که در عملیات آزادسازی خرمشهر با هم در منطقه بودند، بعد از ۳۲ سال بی‌خبری همدیگر را پیدا کردند.
جنگ، صحنه‌های ماندگاری داشت که بخش عظیمی از آن در خاطرات ماند و بخشی دیگر با دوربین‌های عکاسی برای همیشه در تاریخ دفاع مقدس ثبت شد. «اباصلت بیات» از جمله عکاسان بسیار فعال این عرصه بود که بیش از 5 هزار قطعه عکس از عملیات‌‌های دفاع مقدس و صحنه‌های ناب این دوران به ثبت رسانده است.

اباصلت بیات در دوران دفاع مقدس

یکی از صحنه‌هایی که این عکاس به تصویر کشده است، حضور رزمندگان در عملیات «الی بیت‌المقدس» بوده که گروهبان «قدرت‌الله بهاری» از محورهای این تصاویر است.

اباصلت بیات همزمان با سالروز آزادسازی خرمشهر در خرداد سال 92 طی مصاحبه‌ای با خبرگزاری فارس در وصف این رزمنده چریکی می‌گوید: گروهبان بهاری خیلی شجاع بود، کارهایی را که دیگران نمی‌توانستند انجام بدهند را انجام می‌داد. الان هم از او خبر ندارم که کجاست، نمی‌دانم شهید شده یا خیر.


نیروها در حال پانسمان جراحات گروهبان بهاری در جاده خرمشهر

از سویی دیگر سال‌ها بود که گروهبان بهاری به دنبال اباصلت بیات می‌گشت تا خالق اثر ماندگار خود در صحنه‌های نبرد آزادسازی خرمشهر را پیدا کند.


گروهبان بهاری و اباصلت بیات بعد از 32 سال

سرانجام در اردیبهشت سال 93 و طی برپایی نمایشگاه بین‌المللی کتاب، گروهبان بهاری به انجمن عکاسان انقلاب و دفاع مقدس مراجعه می‌کند و سراغ  اباصلت بیات را می‌گیرد و بالاخره بعد از 32 سال باری دیگر آزادسازی خرمشهر و بهترین خاطرات آن دوران برای فرمانده چریک ارتش و عکاس نبرد «الی بیت‌المقدس» در کنار هم تداعی می‌شود.


گروهبان بهاری و اباصلت بیات بعد از 32 سال

برادرهای من هر کس که می‌خواهد از منطقه برود مختار است ولی من متوسلیان می‌ایستم تا خرمشهر آزاد شود، من با چه رویی می‌توانم بروم تهران و به مردم بگویم که خرمشهر را نگرفتیم و آمدیم.
در شرایطی که خرمشهر برای ایران و عراق به مثابه برگ برنده‌ای به حساب می‌آمد، اخبار دریافتی از اردوی نیروهای خودی چندان خوشایند و مطلوب نبود به همین جهت فرماندهان تیپ 27 از هر فرصتی برای ترغیب این نیروها جهت ادامه عملیات تا فتح خرمشهر استفاده می‌کردند.

باقر سیلواری سرپرست موقت گردان مسلم بن عقیل در این رابطه می‌گوید: «به توجه به فشارهایی که به بچه‌ها تحمیل شده بود، خیلی‌ها روحیات خودشان را از دست داده بودند. به طوری که به هیچ وجه راضی نمی‌‌شدند تا برای ادامه عملیات در تیپ باقی بمانند. تا اینکه روز بیست و پنجم اردیبهشت خبر آوردند که قرار است فرماندهان رده‌های بالا بیایند از جمله محسن رضایی فرمانده کل سپاه، صحبت کنند. چند ساعت بعد گفتند آقا محسن نمی‌آید و به جای او حاج داوود کریمی فرمانده سپاه منطقه 10 تهران سخنرانی می‌کند. نزدیکی‌های غروب خبر آوردند که حاج داوود هم نمی‌آید، حاج احمد متوسلیان فرمانده تیپ می‌خواهد با نیروها صحبت کند.

نماز مغرب و عشاء‌ را در محوطه بیرونی اردوگاه انرژی اتمی خوانیدم، بعد از نماز یک وانت تویوتا آوردند و حاجی که با عصا آمده بود از پشت آن رفت بالا تا برای نیروهای گردان مسلم‌بن عقیل سخنرانی کند. ایشان خیلی پرهیجان صحبت‌های خودش را شروع کرد و گفت: برادرهای من هر کس که می‌خواهد از منطقه برود مختار است ولی من متوسلیان می‌ایستم تا خرمشهر آزاد شود، من با چه رویی می‌توانم بروم تهران و به مردم بگویم که خرمشهر را نگرفتیم و آمدیم.

جواب مادران و پدران شهدا و جواب رفقای شهیدمان را چگونه می‌توانیم بدهیم، من به تهران بر نمی‌گردم تا اینکه خرمشهر را آزاد کنم.

ناگهان کل حاضرین در آن اردوگاه شعار دادند «حزب‌الله می‌جنگد، می‌میرد، ذلت نمی‌پذیرد» با این شعار همه بچه‌ها غیرتی شده‌ بودند حتی آنها که می‌خواستند برگردند گفتند ما می‌مانیم بعد هم حاجی را با آن وضع پای گچ گرفته‌اش سر دست گرفتند و چرخاندند، بعد از سخنرانی حاج احمد، حاج صادق آهنگران به جمع نیروها آمد و یک زیارت عاشورای با حال خواند بعد هم نوحه‌ای خواند با این سربند معروف «سرباز سر افراز من، از چنگ عدو خونین شهر، باید که رها سازم من».
فارس

این نماز در 2 کیلومتری دشمن و در اطراف ایستگاه حسینیه اقامه شد. بعد از ظهر همین روز دشمن حمله سنگینی کرد و تعدادی از نمازگزاران به شهادت رسیدند.
 صحنه‌های نبرد حق علیه باطل تداعی‌گر عاشوراست، همان روزی که امام حسین علیه‌السلام و یاران‌شان مقابل کسانی که دین مبین اسلام را وارونه نشان داده بودند، ایستادند.


اباصلت بیات از عکاسان دفاع مقدس اردیبهشت 1361 در منطقه جاده خرمشهر حضور یافت و تصاویری از این منطقه را در تاریخ ثبت کرد.

او درباره تصویری از نماز جماعت رزمندگان می‌گوید: 15 اردیبهشت 1361 بود؛ وقت اقامه نماز ظهر رسید. گروهی از رزمنده‌ها پشت خاکریز ماندند و گروهی دیگر نماز اقامه کردند.

این نماز در 2 کیلومتری دشمن و در اطراف ایستگاه حسینیه اقامه شد. تعدادی از نیروهای چریکی ارتش در این نماز جماعت هستند. بعد از ظهر همین روز دشمن حمله سنگینی کرد و تعدادی از نمازگزاران به شهادت رسیدند؛ در واقع این نماز آخرین نماز برخی از این نیروها بود. شهید «هادی نفری» آرپی‌جی زن گروه چریکی هم در این نماز بود که 17 اردیبهشت 61 شهید شد.

فارس